Edukacja w warunkach stalinizmu, czyli kreda i tablica w służbie komunistycznej ideologii. Wybrane Licea Ogólnokształcące na Pomorzu Zachodnim w latach 1948-1954
[ 1 ] Katedra Historii Wojskowości i Studiów Nad Obronnością, Instytut Historii Wojskowej, Akademia Sztuki Wojennej | [ P ] pracownik
2021
rozdział w monografii naukowej / referat
polski
- Ideologia
- Komunizm
- Kształcenie
- Licea ogólnokształcące
- Polityka oświatowa
- Propaganda
- Stalinizm
- Pomorze Zachodnie
PL Licea Ogólnokształcące w powojennej Polsce, które były – de facto – spadkobiercami przedwojennych gimnazjów klasycznych i realnych, a także zreformowanych w 1932 roku przed gabinet ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego – Janusza Jędrzejewicza gimnazjów i liceów ogólnokształcących, znalazły się w szczególnej sytuacji. Polityka oświatowa komunistycznej monopartii jaką była Polska Zjednoczona Partia Robotnicza spychała licea na dalszy plan, gloryfikując i punktując szkolnictwo zawodowe oraz techniczne. Partia komunistyczna traktowała licea ogólnokształcące jako – przysłowiowe – zło konieczne, które musiało istnieć i być tolerowane, aby nie ustał dopływ kandydatów na uniwersytety, akademie i szkoły wyższe – a ten był niezbędny do funkcjonowania państwa i nieustanny dopływ świeżej krwi, a więc zideologizowanych elit państwotwórczych. Z obecnej perspektywy czasowej pogląd ów nie budzi już takich kontrowersji, jaką budził jeszcze dwadzieścia lat temu, jednakże w dalszym ciągu stan badań nad szkolnictwem ogólnokształcącym w okresie istnienia tzw. Polski Ludowej jest niezadowalający. Przedstawienie funkcjonowania szkolnictwa średniego na przykładzie liceów ogólnokształcących w polskim okresie stalinowskim to ukazanie – skrótowej wersji – bezlitosnej ideologicznej wojny jaką komunistyczny system wytoczył polskiej młodzieży, aby przetworzyć ją we wzorowego Homo Sovieticus.
52 - 60
5
5