Wyższe szkolnictwo wojskowe Rzeczypospolitej a sztuka myślenia strategicznego
[ 1 ] Instytut Strategii Wojskowej, Wydział Wojskowy, Akademia Sztuki Wojennej | [ P ] employee
2019
scientific article
polish
- Polityka bezpieczeństwa
- Strategia
- Szkolnictwo wojskowe
- Szkolnictwo wyższe
- Polska
PL W dwudziestym wieku Polska tylko nieco ponad trzydzieści lat cieszyła się niepodległością. W okresie II Rzeczypospolitej samodzielnie kształtowała swoją strategię przez dwadzieścia lat. W czasie II wojny światowej władze Rzeczypospolitej, działające w Paryżu, a później w Londynie, próbowały formułować strategię zgodną z ówczesną polską racją stanu. W wyniku zdrady zachodnich sojuszników Polska po II wojnie światowej znalazła się w sowieckiej strefie wpływów, co oznaczało kres rozwoju niczym nieskrępowanej polskiej myśli strategicznej. Po ponownym odzyskaniu niepodległości w latach 1989–1990 koniecznością stało się sformułowanie strategii bezpieczeństwa niepodległego i suwerennego państwa w zmienionym położeniu geopolitycznym. Nowe wyzwania i nowe zagrożenia, wynikające z turbulentności środowiska bezpieczeństwa, wymagały prowadzenia intensywnej, wielopłaszczyznowej polityki bezpieczeństwa. Potrzebny był więc korpus generalski profesjonalnie przygotowany do podejmowania strategicznych decyzji w skomplikowanym środowisku bezpieczeństwa. W tym celu utworzono Podyplomowe Studia Polityki Obronnej, które miały przygotować kandydatów na stanowiska o stopniu etatowym generała brygady (kontradmirała). Studia te przez dwanaście lat były prowadzone w Akademii Obrony Narodowej, a obecnie są kontynuowane w Akademii Sztuki Wojennej. Jednym z największych wyzwań dla słuchaczy tych studiów jest zmiana perspektywy postrzegania bezpieczeństwa narodowego, a przede wszystkim zrozumienie istoty myślenia strategicznego.
98 - 109
Bibliografia na stronach 108-109.
CC BY-SA (attribution - share alike)
open journal
final published version
20
40
Index Copernicus