Asystencja wojskowa w II RP. Cz. 1, Przepisy regulujące i zasady udzielania
[ 1 ] Instytut Bezpieczeństwa Państwa, Wydział Bezpieczeństwa Narodowego, Akademia Sztuki Wojennej | [ D ] doktorant
2017
Rocznik: 2017 | Numer: nr 3 (690)
artykuł naukowy
polski
- Bezpieczeństwo publiczne
- Klęski elementarne
- Polska
- Prawo administracyjne
- Prawo wojskowe
- Wojsko
- Wojsko Polskie (1918-1939)
PL Autor omawia problem asystencji wojskowej, czyli wsparcia władz cywilnych przez wojsko, w okresie II Rzeczypospolitej. Pomoc ta była udzielana głównie w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego (np. podczas zamieszek) lub wystąpienia klęsk żywiołowych. Przedmiotem analizy są przepisy dotyczące asystencji, z wydawanymi przez władzę ustawodawczą włącznie, regulaminy i instrukcje ogólnowojskowe oraz lokalne regulacje, przyjęte w niektórych garnizonach i jednostkach. Autor wskazuje charakterystyczne cechy asystencji wojskowej oraz podstawowe zasady jej udzielania, zwraca uwagę także na zmiany wprowadzane wraz z wydawaniem nowych aktów prawnych. Przedstawia regulaminowe składy oddziałów asystencyjnych oraz wymagania w stosunku do wchodzących w ich skład oficerów i żołnierzy. W artykule są analizowane dokumenty z okresu międzywojennego udostępnione przez Wojskowe Biuro Historyczne–Centralne Archiwum Wojskowe w Warszawie.
116 - 134
Streszczenie w języku angielskim.
otwarte czasopismo
ostateczna wersja opublikowana
7
7