Justynian a homoseksualiści. Prawodawstwo bizantyjskie z czasów Justyniana I Wielkiego (527-565) dotyczące osób i zachowań homoseksualnych na tle prawa rzymskiego okresu republiki i cesarstwa
[ 1 ] Katedra Historii Wojskowości i Studiów Nad Obronnością, Instytut Historii Wojskowej, Akademia Sztuki Wojennej | [ P ] pracownik
2020
rozdział w monografii naukowej / referat
polski
- Justynian I (cesarz bizantyński , ok. 482-565)
- Bizancjum (państwo dawne)
- Chrześcijaństwo
- Homoseksualizm
- Mniejszości seksualne
- Prawo bizantyńskie
PL Nie ulega wątpliwości, iż grecko-rzymska cywilizacja tolerowała stosunki homoseksualne oraz homoseksualistów, czego nie można powiedzieć o wiekach późniejszych, np. późnym średniowieczu i nowożytności. Sytuacja osób o orientacji homoseksualnej uległa jednak diametralnemu pogorszeniu w cesarstwie bizantyjskim, a więc w państwie, które wyrosło na gruncie symbiozy religii chrześcijańskiej, azjatyckiej despotii i cywilizacji helleńskiej. Co może budzić zdziwienie, wszak po dzień dzisiejszy kontakty seksualne pomiędzy mężczyznami nazywane są "miłością grecką". Cesarz Justynian I Wielki (527-565) będący uosobieniem potęgi mocy Bizancjum, wypowiedział homoseksualistom bezwzględną wojnę. Aresztowania i egzekucje, a także rozbudowany system szpiegowania i donosicielstwa stał się chlebem powszednim, a strach o cień podejrzenia o "uciechy sprzeczne z naturą i wola Bożą" przekleństwem tysięcy ludzi. Oskarżenie o homoseksualizm stało się również wygodną bronią stosowaną w celu pozbycia się niewygodnej konkurencji lub przeciwników politycznych. Antyhomoseksualne wystąpienia w Bizancjum stały się podwaliną pod przyszłe prześladowania mniejszości seksualnej w innych częściach euroazjatyckiej sfery geopolitycznej.
78 - 90
5
5