Nieznana historia : obóz NKWD nr 515 w Północnoosetyjskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Sowieckiej dla internowanych obywateli polskich (kwiecień-wrzesień 1945r.)

Dariusz Rogut

doi:10.48261/pis224017

Strona główna / Publikacje / Nieznana historia : obóz NKWD nr 515 w Północnoosetyjskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Sowieckiej dla internowanych obywateli polskich (kwiecień-wrzesień 1945r.)

Zgłoś uwagę

Artykuł

Pobierz BibTeX

Tytuł

Nieznana historia : obóz NKWD nr 515 w Północnoosetyjskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Sowieckiej dla internowanych obywateli polskich (kwiecień-wrzesień 1945r.)

Autorzy

Dariusz Rogut (IHiP) ^{[ 1 ][ 2 ][ 1.4 ][ P ]}

^{[ 1 ]} Instytut Historii i Polemologii, Akademia Sztuki Wojennej | ^{[ 2 ]} Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Łodzi | ^{[ P ]} pracownik

Dyscyplina naukowa (Ustawa 2.0)

[1.4] Historia

Rok publikacji

2022

Opublikowano w

Pamięć i Sprawiedliwość

Rocznik: 2022 | Tom: Tom 40 | Numer: Nr 2

Typ artykułu

artykuł naukowy

Język publikacji

polski

Słowa kluczowe

PL

Armia Krajowa (AK)
NKWD
Deportacje obywateli polskich w głąb ZSRR (1944-1956)
Internowani
Łagry (ZSRR)
Prześladowanie
Więźniowie obozów
Osetia Północna (Rosja)
Polska
ZSRR

Streszczenie

PL Obóz nr 515 NKWD z podobozem w miejscowości Nuzal w Północnoosetyjskej ASRS funkcjonował od kwietnia do września 1945 r. Pierwotnie był przeznaczony dla internowanych–aresztowanych Niemców grupy „B” (cywile, członkowie organizacji antysowieckich, pracownicy lokalnej administracji, redaktorzy gazet i czasopism, autorzy publikacji uznanych za antysowieckie i inne „wrogie elementy”). Jednak oprócz Niemców znaleźli się w nim Węgrzy, Słowacy, Polacy i obywatele polscy innych narodowości. Więźniowie z ziem polskich, podejrzani o współpracę z niemieckim okupantem, trafili do podobozu w Nuzalu, gdy był on w stadium organizacji. Z tego powodu warunki bytowe więźniów były niezmiernie ciężkie. Również zaplecze sanitarne i normy aprowizacyjne nie spełniały wymogów określonych w rozkazach dotyczących zabezpieczenia osadzonych. Rozwijające się choroby, obok ciężkiej pracy w kopalni rudy cynku i ołowiu, nie tylko wyniszczały fizycznie więźniów, lecz także prowadziły do wysokiej śmiertelności wśród nich. Prawdopodobnie z ok. 400 Polaków i obywateli polskich od kwietnia do września 1945 r. zmarło 57 osób, tj. nieco ponad 14 proc. We wrześniu 1945 r. podobóz w Nuzalu został włączony do obozu NKWD nr 228. Część więźniów została zwolniona w październiku tego roku, a pozostali dwa lata późnej.

Strony (od-do)

343 - 368

DOI

10.48261/pis224017

URL

https://czasopisma.ipn.gov.pl/index.php/pis/article/view/2255

Typ licencji

CC BY-NC-ND (uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych)

Tryb otwartego dostępu

otwarte czasopismo

Wersja tekstu w otwartym dostępie

ostateczna wersja opublikowana